Ο Τόπος μας


Έδρα του Γυμνασίου είναι η Γενισέα, κεφαλοχώρι της περιοχής και σημερινή έδρα του δήμου Αβδήρων ν. Ξάνθης. Έχει πληθυσμό 2.600 κατοίκους απο τους οποίους οι 600 είναι παλινοστούντες Ελληνοπόντιοι που εγκαταστάθηκαν την τελευταία δεκαετία στο χωριό. Απέχει 12 χιλ απο την πόλη της Ξάνθης στον οδικό άξονα Ξάνθης Κομοτηνής μέσω Πόρτο Λάγους.

Ένας δήμος - μια ιστορία. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συνολικά ο χώρος του Δήμου Γενισέας. Και η ιστορία μας διδάσκει για το παρελθόν και μας εμπνέει για το μέλλον. Η ανάπτυξη της Γενισέας ξεκινά μέσα σε μια δύσκολη ιστορική περίοδο. Το 14ο αιώνα, όταν η εξαντλημένη δημογραφικά περιοχή κατακτάται από τους Τούρκους, δημιουργείται το νέο κέντρο κοντά στην παλιά Εγνατία οδό. Η παλιά ονομασία της Γενισέας ήταν Jenidie Karasu. Η εξέλιξη και η ανάπτυξη της περιοχής συνδέεται με την καλλιέργεια του καπνού, που απο τη Θεσσαλονίκη που πρωτοκαλλιεργήθηκε, προωθείται στην Ξάνθη το 17ο αιώνα όπου βρίσκει κατάλληλες συνθήκες. Το 18ο αιώνα η Γενισέα και η Ξάνθη γίνονται γνωστές σε όλο τον κόσμο λόγω του καπνού. Η Γενισέα καθίσταται εμπορικό και διοικητικό κέντρο το 19ο αιώνα και η Ξάνθη παραμένει κέντρο του χριστιανικού ελλήνισμού και δημιουργείται αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πόλεων. Δύο καταστροφές σημαδεύουν άσχημα τις δύο πόλεις. Οι σεισμοί του 1829 καταστρέφουν την Ξάνθη που ανοικοδομείται με ταχείς ρυθμούς, ενώ το 1870 καίγεται η Γενισέα και το εμπορικό και διοικητικό κέντρο μεταφέρεται στην Ξάνθη. Οι ξένοι περιηγητές δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για την περιοχή. 

Ο Bertundon de la Broquere γράφει το 1433 οτι το Περιθώριο πήγε σε μια αγροτική πόλη, ενώ πλήρη αναφορά της εμπορικής κίνησης κάνει ο Τζ. Μ. Αντζολέλλο το 1470. Λαογραφικές πληροφορίες δίνει για την περιοχή ο φυσιοδίφης Pierre Bellon που περιόδευσε την περιοχή μεταξύ 1546 - 1543. Ο Εβλιά Τσελέπη ο περίφημος περιηγητής το 1666 περνά απο την περιοχή και αναφέρεται στην πόλη της Γενισέας. Χαρακτηριστικά γράφει οτι : 

« Το Καρασού Γιενιτζέ υπήρξε μια μεγάλη πόλη απίστων Ρωμιών ως την ημέρα που την κυρίευσε ο στρατηγός Εβρενός Μπέι».

Η σύνθεση του πληθυσμού στις μέρες μας είναι:

α. Θρακιώτες, πρόσφυγες του 1922.

β. Πόντιοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν μετά το 1920.

γ. Μουσουλμάνοι, ντόπιοι που εξαιρέθηκαν απο την ανταλλαγή των πληθυσμών σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης.

δ. Σαρακατσάνοι, που εγκαταστάθηκαν στο χωριό στη δεκαετία του '50.

ε. Παλιννοστούντες νεοπρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο χωριό και στο ν. Ξάνθης μετά το 1990.

Κύρια ενασχόληση των κατοίκων είναι : η γεωργία και η κτηνοτροφία. Αρκετοί εργάζονται και ως εποχικοί εργάτες στα εργοστάσια της περιοχής.

Γειτονικά χωριά:

Στο γυμνάσιο φοιτούν και μαθητές απο τα παρακάτω γειτονικά χωριά:

1.Βαφέικα: Βρίσκονται στο 8ο χλμ. Ξάνθης ? Λάγους και τέσσερα χιλιόμετρα από τη Γενισέα. Η περιοχή κατοικείται απο το 1878 ως οικισμός του τότε Βιλαετιού Αδριανούπολης που υπαγόταν στο σαντζάκι Γκιουγολτζίνας (Κομοτηνής) στον Καζά Ξάνθης. Οφείλουν το όνομα τους στο ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν το χωριό ως βαφείο. Σήμερα αριθμεί 680 κατοίκους, που απασχολούνται κυρίως με τη γεωργία.

2.Κουτσό: Ανήκει στο δήμο Αβδήρων, βρίσκεται 15 χλμ. ανατολικά της  Ξάνθης στην περιοχή όπου βρισκόταν στα αρχαία χρόνια η πόλη Βεργέπολη. Η περιοχή κατοικείται τουλάχιστο απο τη νεολιθική εποχή, ενώ στην αρχαία εποχή κατοικήθηκε απο το Θρακικό φύλο των Βιστόνων. Οφείλει το όνομα της στα πολλά «κότσια», δηλαδή στα αρσενικά κριάρια που υπήρχαν στην περιοχή. Σήμερα αριθμεί 600 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κατά βάση με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

3.Ποταμιά: Ανήκει στο δήμο Αβδήρων. Το χωριό βρίσκεται στο 17ο χλμ. Ξάνθης ? Κομοτηνής. Έχει έκταση μόλις 2500 τ.μ. Δημιουργήθηκε το 1924 απο 80 προσφυγικές οικογένειες που διώχτηκαν απο τα Βαφέικα, όπου είχαν αρχικά καταφύγει.

4.Ν. Κεσσάνη: Ανήκει στο δήμο Αβδήρων, είναι ένα από τα πολλά προσφυγικά χωριά της Θράκης. Βρίσκεται στα ΝΑ του ν. Ξάνθης. Αριθμεί 700 κατοίκους. Οφείλει το όνομα του στην Κεσσάνη (Μπασλίκι), κωμόπολη της Ανατολικής Θράκης, που αποτελούσε κόμβο συγκοινωνίας με την Ανδριανούπολη και μεγάλο εμπορικό κέντρο πριν το 1922. Το χωριό ονομάζεται επίσης «Πλαστήρια» προς τιμή του Πλαστήρα, ο οποίος με κυβερνητικό κονδύλι βοήθησε τους πρόσφυγες να χτίσουν σπίτια. Η οικονομία της Ν. Κεσσάνης στηρίχθηκε απο την αρχή και εξακολουθεί να στηρίζεται στη γεωργία, ενώ πολύ λίγοι είναι οι κάτοικοι που ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Στην Κεσσάνη υπάρχουν επίσης αλυκές, ενώ σημαντικό παράγοντα της οικονομίας του τόπου μπορεί να αποτελέσει και η γεωθερμική ενέργεια, που μέχρι σήμερα αξιοποιείται μόνο στα Λουτρά Ποταμιάς.

5. Διομήδεια: Ανήκει στο δήμο Αβδήρων, βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Θράκης, βρέχεται απο το Αιγαίο Πέλαγος, είναι χτισμένο στο μυχό του Βιστωνικού όρμου και απέχει 24 χλμ. απο την Ξάνθη και 30 χλμ. απο την Κομοτηνή. Η ονομασία της περιοχής οφείλεται στο ότι το χωριό βρίσκεται ανάμεσα στο λιμάνι (Πόρτο) και τη λίμνη (Λάγος). Η περιοχή είναι γνωστή από τους μυθολογικούς χρόνους με το όνομα Καρτέρα (πρωτεύουσα του βασιλιά των Βιστόνων Διομήδη). Κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους κατοικούταν από το αρχαίο θρακικό φύλο των Κικόνων. Σήμερα αριθμεί 500 κατοίκους. Είναι γνωστή για το βιότοπό της, όπου ζουν σπάνια είδη πουλιών και ψαριών και για το λιμάνι της, που υπήρξε το δεύτερο μεγαλύτερο και καλύτερα προστατευόμενο λιμάνι της Βόρειας Ελλάδας. Οι κάτοικοι ασχολούνταν, και τότε και τώρα, με την αλιεία, είτε ελεύθερη είτε με μορφή ιχθυοτροφείων, και τις εργασίες του λιμανιού.

6. Π. Κατράμιο

7. Ν. Κατράμιο

8. Αλκυόνη

9. Φελώνη

10. Μαγικό

11. Π. Ζυγός

 

.

2023-2024 Γυμνάσιο Γενισέας.  Drupal 7     Υποστήριξη Ιστοσελίδας: Λάκκα Ειρήνη ΠΕ0401